Οι τέχνες στην καλλιέργεια της δημιουργικότητας

Το εκπαιδευτικό σύστημα με τη σημερινή του μορφή καθιερώθηκε στις αρχές του 20ου αιώνα. Σύμφωνα με τον Sir Ken Robinson και το βίντεο που είναι διαθέσιμο στην παρούσα ανάρτηση, το εκπαιδευτικό σύστημα κλήθηκε να εξυπηρετήσει ένα βιομηχανικό περιβάλλον όπου όσοι είχαν ένα πτυχίο έβρισκαν αυτομάτως δουλειά. Αυτό σταμάτησε να υφίσταται πια μέσα σε ένα περιβάλλον ακαδημαϊκού πληθωρισμού όπου για να βρεις μια δουλειά που παλιά χρειαζόταν πτυχίο, τώρα απαιτείται μεταπτυχιακό, για μια δουλειά που παλιά απαιτούνταν μεταπτυχιακό τώρα απαιτείται διδακτορικό κ.ο.κ.
Ουσιαστικά, το σύστημα έγινε με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκόπτει την επαφή με το σώμα και να καλλιεργεί ένα άτομο μονομερώς. Στα πρώτα χρόνια της εκπαίδευσης δίνεται αρχικά έμφαση στο κομμάτι του σώματος από τη μέση και πάνω, και συνέχεια στο κεφάλι και συγεκριμένα μόνο σε ένα από τα δύο ημισφαίρια. Το ημισφαίριο που σχετίζεται π.χ. με την καλλιτεχνική δημιουργία, τη δημιουργικότητα και την καινοτομία δυστυχώς μένει ανεκμετάλλευτο. Εύκολα καταλαβαίνουμε πόσο πολύτιμες είναι αυτές οι δεξιότητες πια στους οργανισμούς.
Αυτό το κενό έρχεται να ικανοποιήσουν οι τέχνες οι οποίες έχουν τη δυνατότητα να φέρουν το άτομο σε επαφή με ανεκμετάλλευτες ιδιότητες του. Π.χ. η κιναισθητική αντίληψη, επιδρά με τέτοιον τρόπο που κάνει το άτομο πιο παρόν στην καθημερινή του εμπειρία. Η έννοια της «παρουσίας» πηγαίνει πέρα από το μυαλό το οποίο συνήθως είναι εστιασμένο στο πριν και το μετά αλλά δυστυχώς σπάνια στο «εδώ και το τώρα». Αντίθετα με την προηγούμενη θέση, το σώμα και το συναίσθημα είναι εξαιρετικά εργαλεία για να ερχόμαστε στο εδώ και το τώρα. Μόνο στο εδώ και το τώρα μπορούμε να είμαστε παρόντες και να ενισχύσουμε τη δύναμη της παρουσίας που μπορεί να επηρρεάσει και άλλους ανθρώπους με αδιόρατους τρόπους.


Δείτε το παρακάτω βίντεο για κάποιες πολύ σημαντικές ιδέες (που δίνονται με έναν διασκεδαστικό τρόπο από τον Sir Ken Robinson) που σχετίζονται με τη δημιουργικότητα. Το βίντεο έχει ελληνικούς υπότιτλους.